Kaas
‘Het vlees is zo mals dat het in je mond smelt…’
Ze leunt achterover.
‘Maar dat is niet de enige reden waarom ik per se een tussenstop wil maken. Het zijn namelijk kunststukjes op je bord. Een voor een.…..’ Ze kijkt me aan, zoekt woorden. ‘Ze zijn echt onweerstaanbaar in smaak, geur en kleur.’ Ze knikt om haar beschrijving fysiek te benadrukken.
‘De tomaten komen uit de oven, de avocado is gemarineerd. Wil je spek.. krijg je spek…. Er is een mangosaus, een chilisaus…’ Ze staart voor zich uit. ‘Oh… en vertelde ik al over de kaas? Nee… dat vertelde ik niet. Gesmolten kaas. Jus van het vlees erbij.’
Ze zucht en sluit even haar ogen. Ik denk dat de helft van ons nu even moet slikken en net als zij verlangt.
‘Eh kaas?’ vraagt hij. ‘Kaas moet je niet doen he.. eiwitten, die zijn goed. Maar kaas. Doe maar niet.’
Ze opent haar ogen, haar blik richt zich ijskoud op hem. ‘Wat zeg je?’
Hij zet een stap naar achter. ‘Nou.. een hamburger is ok voor een keertje, maar kaas.. nee, dat moet je niet doen.’
Ze staat op, trekt haar pezige schouders naar achter en kijkt hem minzaam aan. Dan wijst ze naar haar lijf waar naar mijn idee al jaren geen kaas, laat staan een hamburger, aan plakken bleef. ‘Ik train vandaag voor de kaas in mijn vakantie…’ Ze slist een beetje. Hij buigt zijn hoofd. ‘En erna, train ik voor de next time.’
Hij pakt mompelend zijn bidon en loopt bijna onopvallend naar de balie. Ze kijkt hem compleet weg.
‘Geen kaas….’ Ze rolt haar ogen, draait haar lange haar in een knot, legt de barbell op haar schouders en buigt haar knieën.
Als ik even later vertrek, zie ik haar nog zwoegen.
Want kaas zal ze eten. En niet uit het vuistje.
Leave a comment