Vluchten anno 2012
Het is net 1995. Een dag of vier. En ik zit in een taxi in Jakarta. Samen met hem. Hij die zo nodig een half jaar stage wilde lopen aan de andere kant van de wereld.
We hebben weer een beetje aan elkaar moeten wennen. Maar na twee weken weten we dat we elkaar zullen missen. Ik wil wel langer blijven, maar moet echt terug naar Nederland. De decaan snoof immers en zei: “Als je er niet bent op 5 januari 1995, kun je het afstuderen wel vergeten dit jaar.” Dus moet ik terug. Echt.
Het probleem is alleen dat mijn vlucht zo vertrekt. Over een minuut of twintig. En ik zit nog steeds in de taxi, al ruim twee uur. Dat ligt niet aan mijn enorme reistalent, maar wel aan de moesson die genadeloos het hele verkeer stagneert.
Gelukkig. We zijn er. Samen sprinten we naar binnen. Ik hol langs de beveiliging en zie de gate sluiten. Wanhoop en tranen. Smeekbedes bij de balie, maar het mag niet baten. Morgenochtend kan ik pas weer mee.
Samen slapen we bij een vriend van hem in Jakarta. Dicht bij het vliegveld. De volgende dag gaan mijn jetlag en ik naar college. En dat jaar studeer ik braaf af.
En nu denk ik: Waarom? Omdat je jong bent en denkt dat de hele wereld vergaat als je niet afstudeert?
Daarom even een mededeling. Mocht ik deze zomer een vlucht missen. Dan weet je dat ik daar blijf. Lekker lang. Ondanks deadlines, ja zelfs als het moet.
Juist dan.
Leave a comment