Sale
Ze buigt zich naar voren, kijkt schichtig even om zich heen en fluistert iets onverstaanbaars.
“Sorry”, zeg ik. “Ik versta je niet.”
Weer buigt ze zich naar voren, dit keer gaat ze dieper door de knieën.
“Sale. Bij V&D. Veel goedkoper dan hier.” Ze krijgt een verbeten trek om haar mond.
“Oja”, antwoord ik maar op goed geluk.
“Ja, leg maar neer. Ik zeg ’t je, scheelt echt 40%.” Ze gaat weer rechtop staan en moedigt me met een knikje aan om de nagellak terug te leggen.
Als ze ziet dat ik aanstalten maak om haar advies op te volgen, gaat ze met een voldaan gezicht verder met het inruimen van de schappen.
“Dag mevrouw”, roept ze vrolijk als ik de winkel verlaat. Op weg naar de V&D. Want wie weet het nu beter, zo’n meisje van de Douglas, denk ik.
Leave a comment