100
Dit is mijn honderdste blog. Tenminste, hier en leesbaar. Want ik schreef ze al. Op stukjes papier. In kantlijnen. Met pen in een boek of met een vinger ingetikt op het scherm van mijn telefoon. Ik wist eigenlijk niet dat ik al die tijd al aan het bloggen was. Ik schreef op wat ik zag. Wat ik opvallend vond. Wat ik wilde begrijpen of me bezighield in mijn hoofd. Soms in mijn hart. Ok. Vaak in mijn hart.
Toen zei zij me: “Schrijf eens iets meer dan 140 tekens.” En dat werd een blog. Lang zijn ze niet. Twee jaar later heb ik nog steeds een raar gevoel als ik op de knop publiceren klik. Daar staat ‘t. De woorden die ik schreef. In alle openbaarheid.
Heb ik een persoonlijk favoriet? Misschien wel: Het einde. Omdat dat toch is wat ik soms zou willen.
Herschrijven tot de macht 100.
Leave a comment