Uit 't Copy van Clason

Spiegel

Ik zie ons. Weerspiegeld in de ruit. Vrouwen die lachen en praten. Die hun verontwaardiging op tafel gooien. Hun verdriet voorzichtig delen. De vreugde omarmen van goed nieuws.

We wonen verspreid door het land. Zijn soms maanden van elkaar verwijderd. Jaren, kan het ook zijn.

Maar nu zijn we hier.

Met een vleugje heimwee naar de onbezorgdheid van vroeger. De mannen die wie links lieten liggen omdat rechtsaf beter was. Het werk dat zo belangrijk werd. De kinderen die we wilden. De dromen die er nog zijn. De wensen die ons parten spelen.

We proosten op al die jaren. Op elkaar.

Ik kijk in de ruit. En ik zie ons.