Uit 't Copy van Clason

De verandering

‘We schatten ons gedrag bij verandering vaak positiever in dan terecht is.’

Dit is een zin uit een boek dat ik nu herlees. Een studieboek dit keer. Want kennis zakt in het dagdagelijkse soms dieper weg dan een archeoloog zou graven.

Positiever dan terecht dus.

Ik moet denken aan de verontwaardiging op social media die zich vooral op een ander richt. Die ander die wel buiten is, wel ontmoet of wel doet wat jij niet doet. Vaak vraag ik me af hoe mensen toch weten dat het zo druk is in binnensteden of dat de regels zo worden overschreden waar zij bij staan.

Waar zij bij staan. Misschien is dat het.

Dat ze erbij staan.

Even terug naar de zin uit het boek. Mensen schatten hun gedrag veelal positiever in dan dat van de ander.

Ja, ik ook.

Zo maak ik me druk om mensen die nu nog steeds een elleboogboks doen. Mensen die niet meer dan twee mensen op bezoek hebben, maar wel heel de dag door, elk uur anderen. Of mensen die totaal vergeten dat anderhalve meter minstens de lengte van een winkelkarretje is.

Maar.

Gisteren keek ik naar een filmpje waarin een vrouw zich na het boodschappen doen volledig ontkleedde en haar kleding meteen in de wasmachine stopte.

Ze waste handen en polsen grondig en desinfecteerde vervolgens de hengsels van haar boodschappentas. Ik had verwacht dat ze nu al haar boodschappen in een bad zou gooien en poetsen.

Dat deed ze dan weer niet. Ze ging op de bank zitten en zette de tv aan.

Het mag duidelijk zijn, behalve het handen en polsen wassen, zijn er weinig overeenkomsten in het gedrag van de vrouw en dat van mezelf.

Maar dat kan veranderen.

Misschien.