Uit 't Copy van Clason

4 februari 2020 Er was eens

Gisteren en vandaag

Wachten …

Op de bus.

Op de dokter.

Op de tandarts.

In een rij voor de kassa.

In een rij voor een attractie.

In een rij.

Op de vier wachtenden voor me.

Op de bezorgdienst die er tussen 8:00 en 12:00 zou zijn.

Op het kind dat nog even….

Tot de brug weer sluit.

Tot de trein voorbij is.

Op de uitslag van het onderzoek.

Op de laatste correcties.

Op het definitieve ontwerp.

Op het verlossende woord.

Op groen licht.

Minuten waarin de tijd kroop. Eindeloos en traag.

En tijdens al dat wachten, in al die seconden, vloog ergens anders de tijd in sneltreinvaart voorbij.

Werd hij gisteren geboren en vandaag 13 jaar oud.

Zomaar.


 

 

 

 

 

 

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.