Jonge brein
We kijken naar haar hersenen. Zij met haar bril op haar neus. Ik op het puntje van mijn stoel. Een man wijst met zijn pen ergens midden in de grijze massa. ‘Het belangrijkste is dat uw brein gezond is’, zegt hij. Er ontsnapt een zucht. Ik weet niet zeker of het mijn zucht is of die van haar.
‘Uw brein is eigenlijk zo gezond dat het bijna niet te geloven is dat u al in de 80 bent. Een jong brein heeft u!’
Ze glundert trots. De man mogelijk nog meer. Goed nieuws brengen doet hem goed. Dat zie je.
Hij praat verder terwijl hij het beeld op het scherm wijzigt. ‘Hier zit uw neus. Uw oren. Uw evenwichtsorgaan.’
We zijn na zijn positieve intro het meest enthousiaste publiek van zijn dag. Hij klikt dan ook opgetogen het ene na andere bestand open, zelfs een powerpoint-presentatie passeert, terwijl hij vertelt over nieuwe inzichten, over zaken in de neurologie die nog steeds een mysterie zijn.
‘Uw jonge hersenen zijn mogelijk de reden dat u migraine heeft zoals u als jonge vrouw had’, zegt hij nadenkend. ‘Helaas niets aan te doen behalve noodmedicatie. Maar gelukkig niets ernstigs.’
‘Ik heb een jong brein!’ is het eerste wat ze tegen mijn vader zegt als we uit de spreekkamer komen. Ik hef mijn duim naar hem op. Hij snapt me.
Ze herhaalt het nog een paar keer. Dat jonge, jonge brein van haar. Wie had dat gedacht. Wij natuurlijk niet, met onze oude, oude hersenen.
‘We gaan de kroeg in’, beslist ze, ‘dat moet gevierd worden.’ En zo heffen we even later het glas, om 11 uur. Want de jeugd is opstandig en trekt zich geen bal aan van de tijd.
Vooral niet als je 81 bent.
Leave a comment