Boekje open
Hij is glad. Of nee, toch mat. Heeft strakke typografie die je soms zelfs met je vingertoppen kunt voelen. Letter voor letter.
Hij is licht. Maar niet te. Het meest ideale gewicht is 640 gram. Dat gaat nog met één arm. In je bed, net boven de dekens. Of buiten tegen de zon in, boven je gezicht.
Uiteraard, hij is gelijmd, maar wel zo goed dat hij op zijn kop kan liggen zonder dat hij de inhoud verliest.
Oja. Natuurlijk. Die stapel papier moet her en der een ezelsoor verdragen. Eventjes, zodat niemand daar blijft hangen waar hij niet meer is.
Bovendien moet tussen de regels door voldoende ruimte zijn. Een witregel waar je kunt ademhalen, glimlachen of zelfs een traan kunt laten vallen.
Het mooiste aantal is 446. Dat is minstens twee dagen. Is het te goed? Dan sla je ze allemaal in één dag om. Of een nacht.
Maar het allerbelangrijkste is zijn geur. Van inkt en papier. Met een vleugje lijm.
En daarom, mevrouw van de boekhandel, stond ik met mijn neus in uw boeken. Daarom.
Ik was slechts op zoek naar 640 gram geluk.
Leave a comment