Geheim agent
Haar moeder zei het heel duidelijk: ‘Blijf wachten, niet weggaan en niet van de stoep.’
Ze houdt zich aan deze opdrachten. Wel blijft stilstaan moeilijk. Ze maakt kleine sprongetjes maar houdt de poortjes goed in de gaten. Haar moeder zal zo wel komen.
Een politieauto komt aanrijden en stopt zowat voor onze voeten. De agenten rennen de auto uit, er komen geluiden uit hun portofoon. In nog geen tien seconden is het alsof ze er nooit waren.
Het meisje en ik kijken naar de achtergebleven auto. Het voertuig wacht met een deur geopend op de passagiers.
Het meisje kijkt me aan. Ik haal mijn schouders op.
Ze neemt een stap naar rechts en kijkt me opnieuw aan. Dit patroon houden we vol tot ze bij de auto is.
Ze helt voorover, handen op de rug. Dan schuift ze op de bijrijdersstoel. Ik houd mijn adem in en hoop stiekem dat ze de sirenes kan vinden.
Te laat.
Haar moeder komt het station uit, bellend, met wilde handgebaren vertelt ze het kind uit de auto te komen en slaat nadien de autodeur dicht.
De geheim agent keurt me geen blik meer waardig en stapt in stevige pas achter haar moeder aan.
De dienst zit erop.
Leave a comment