De lama
Ik heb wind tegen, dus lijkt het viaduct een onoverwinbare berg in dit platte land. Bovendien moet ik onderweg naar boven hardlopers ontwijken, een loslopende hond en een kind dat net leert fietsen.
Eenmaal boven zie ik hem staan. Een man. Zestiger? Begin zeventig? Ik kan het niet goed inschatten. Hij draagt een korte spijkerbroek, een pastelkleurig t-shirt, zijn mouwen zijn opgerold. Hij lijkt te stretchen, maar als ik dichterbij fiets, zie ik dat hij over de rand leunt. Hij kijkt naar de auto’s die onder hem doorschieten.
Ineens buigt hij zijn hoofd nog iets meer naar voren. En wanneer ik dichterbij ben, spuugt hij een flinke klodder naar beneden. Ik kan niet zien of hij zijn doel raakt. Wel zie ik zijn verschrikte blik als hij mij plotseling opmerkt.
‘Goedemorgen’, mompel ik. Hij knikt en herpakt zichzelf. ‘Mogge..’
Ik passeer en weersta de neiging om me om te draaien en nog een keertje te kijken. Want daar stond een jongen, vermomd als oudere man.
De lama op het viaduct.
Leave a comment