Uit 't Copy van Clason

11 januari 2017 Er was eens

Chardonnay

Met rode wangen pellen we de lagen kleding van ons af. Ze wijst naar een televisiescherm waar Donna Summer zingt. ‘Dat is oud toch, mam?’ Ja. Dat is het. We bestellen bij een meisje dat zo innig in sjaals is gewikkeld, dat ik vermoed dat de temperatuur hier minder aangenaam is dan we bij binnenkomst dachten.

Even later schalt Boney M. door de speakers en danst op de schermen. Zij eet een tosti. Ik een broodje tonijn.

We zwijgen in onze bel van samenzijn.

‘Twee Chardonnay alstublieft!’ De man aan de tafel naast ons bestelt met luide stem. ‘Oh..’, het meisje krult haar neus, ‘witte wijn bedoelt u?’ De man kijkt haar verbaasd aan. ‘Ja, heb je Chardonnay of niet?’ ‘Nee. Ik heb witte wijn.’

‘Hans, proef het eerst.’ Het gezelschap van de man bekijkt haar nagels terwijl ze de tip geeft. Het meisje haalt haar schouders op. Een minuut later schenkt ze een slok witte wijn in. Hij laat het vocht in het glas walsen en nipt dan.

‘En?’ vraagt de vrouw. Het meisje kijkt onbewogen naar het stel. ‘Mwah…’ zegt de man. ‘Maar goed. We doen het er maar mee.’ Het meisje schenkt twee glazen in. Ze vult ze tot de rand. Gierig zullen ze me niet vinden, moet ze denken. De vrouw kijkt verschrikt naar het overvolle glas en als het meisje wegloopt, laat ze haar ogen rollen.

Maar de man is nog niet klaar. Hij knipt met zijn vingers. Het klinkt hard door de ruimte. Het meisje negeert hem. Hij hijst zijn grote lijf uit de stoel en roept naar haar.

‘Juffrouw? Juffrouw? Mogen wij de kaart? Juffrouw?’

‘Laat maar Hans!’ De vrouw houdt haar telefoon onder zijn neus. ‘Het eten is hier volgens deze app maar een zesje.’ Hij kijkt teleurgesteld naar het scherm. Laat zich dan weer op de stoel zakken.

‘Dit was de beste tosti ooit’, zucht mijn oudste voldaan. Ik zie dat de man naar haar lege bord kijkt. Zijn vrouw heeft rode blosjes. ‘De wijn is inderdaad niet veel soeps’, hoor ik haar zeggen. Hij snuift luidruchtig.

En heel even denk ik zijn maag te horen knorren. Heel even maar. Want dan zingen de Pointer Sisters zijn ongenoegen luidkeels naar de achtergrond.

Ik kon me geen mooiere finale wensen.

 

 

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.