Sam
Via de spiegel vang ik plotseling zijn blik. Hij haalt de lolly uit zijn mond. Kijkt me wat verbaasd aan en besluit dan te lachen. We glimlachen naar elkaar.
Hij neemt me van top tot teen op. Het moet er raar uit zien. Zo’n mens in een grote cape met zwartig geplakt haar op haar hoofd. Hij leunt met zijn hoofd naar achter. De lolly is weer in zijn mond.
We houden een tijdje oogcontact tot ik heel even toch door het grote raam naar buiten kijk. Het regent, de stijltang mag straks achterwege worden gelaten. Weer terug in de spiegel zie ik hem het restant van de lolly, het stokje, op tafel leggen. Vlak naast de pot gevuld met nieuwe. Hij kijkt over zijn schouder naar zijn vader die wordt geknipt en geschoren door de kapper. Figuurlijk en gedeeltelijk letterlijk.
Zijn hand reikt naar het deksel van de pot met nieuwe e-nummers. Ik kan mijn lachen niet inhouden. Hij grijnst naar me. Geen voortanden. Dan haalt hij vliegensvlug een nieuwe lolly uit de pot en begint smakelijk aan nummer 2.
‘He Sam, wat doe je zuinig met je lolly vent!’ De vader kijkt triomfantelijk naar de kapper. ‘Sommige kinderen vreten zo’n ding veel te snel op. Maar Sam niet hè! Zuinig aan hè Sam!”
Sam knikt braaf en zoekt mijn ogen dan op. Ik knipoog. En Sam grijnst terug.
Geheel niet zuinig overigens.
Leave a comment