Wijn na bier
Het woord Wijnhaven staat op de gevel, maar wij drinken er bier. Ze zit tegenover mij en praat met een jongen want deze studentenstad kent weinig vrouwen.
Ik hoor echter niets. De stem laat het geroezemoes rondom me verstommen. Draagt over tafels en stoelen. Passeert de vele mensen bij de bar en komt zonder ruis bij me binnen. Blues. Ik zet mijn glas op tafel. Ik hoor haar zingen. Alleen die stem bestaat nog. Hoe lang zit ik zo? Het is bijna middernacht en ik geloof dat ik me nog nooit zo sereen heb gevoeld. De stem herken ik, maar ik kan haar niet benoemen.
Ik sta op, loop naar de bar.
“Bier?” vraagt hij, zijn hand al op de tap. “Wie zingt er?” vraag ik zonder antwoord te geven op zijn vraag. Zijn ogen glinsteren. Achter zich pakt hij de cd. “Natuurlijk”, zeg ik bijna in mezelf. Hij lacht, zet twee glazen rode wijn voor mijn neus. “Bij blues hoort rode wijn.”
Aan tafel kijkt ze me nieuwsgierig aan. “Proost”, zeg ik. “Gratis. Met dank aan Billie Holiday.”
Leave a comment