Soms
De zon schijnt. En dat past zo bij vandaag. Niet alleen omdat de bus op zich laat wachten. Niet alleen daarom.
Het lijkt alsof ik de enige ben hier op deze plaats, maar achter mij eet een vrouw een ijsje en kijkt naar kunstwerken achter de ruiten van een galerie. Ze sloft. Loopt dicht langs het raam, steeds een schilderij verder. Een vliegtuig vliegt over, terug naar Schiphol, gok ik.
En de zon schijnt nog steeds.
Ik vermoed dat de bus nu elk moment kan arriveren. En ook ik lijk langzaam terug te keren. Hoewel…kun je ergens achterblijven en je toch verplaatsen? Steeds vaker raak ik ervan overtuigd dat ik mezelf verdeel over de plekken waar ik eigenlijk nooit meer weg wilde. Dus bleef er iets van me achter op dat strand. In dat huis. In die stad. In het hotel. Steeds meer stukjes heb ik de afgelopen jaren verspreid.
Maar vandaag kreeg ik er een stukje bij. Want heel soms. Heel soms hè… Wissel je een stukje uit met iets of iemand omdat je beiden niet weg zou willen.
Echt waar. Dat kan. Heel soms.
En ja, daarom schijnt de zon.
@8pm
Wout Plevier says...
Brilliant en ik herken het!