Uit 't Copy van Clason

8 oktober 2012 Er was eens

Marktwaarde

Hij eet een broodje. De saus loopt langs zijn kin. De hand van zijn vader laat hij los om naar de kar te wijzen.

Zijn vader kijkt meteen. Ook hij eet een broodje, precies op dezelfde manier als zijn jongere evenbeeld.

Samen staan ze voor de hypermoderne marktkraam op wielen en kijken in stilte.

De vader knikt goedkeurend naar zijn zoon. “Dat is inderdaad een mooie”, zegt hij.

De zoon loopt langs de glazen vitrine vol vis, duikt bijna onder de kar en roept iets over banden. Zijn vader steekt zijn duim op en slentert verder.

De jongen, het broodje is ineens verdwenen, huppelt achter zijn vader aan. Pakt dan zijn hand, kijkt naar hem op en lacht zo klaterend als alleen een kleuter dat kan.

Met een beetje spijt loop ik verder terwijl vader en zoon weer voor een kraam staan. Hun middag is nog maar net begonnen.

Leave a comment

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.