Snoep verstandig
Zie hier ben ik. Op 14 mei 1973. Ik moet ergens om lachen. Of móet ik lachen? Voor de foto. Een rolletje moest immers niet verpest worden. Nee, het ziet er toch wel echt uit. Helemaal omdat ik in mijn hand een snoepsleutel vasthoudt. Of snoepspeen, heet dat zo? En laat dat nu heel vreemd zijn. Want toen at ik namelijk geen snoep. Niets. Dat deden ouders in die tijd. Mijn ouders gaven me geen snoep. Aldus mijn moeder. Ah. Ik ben bij mijn tante, hoor ik later. Die wist dat denk ik niet. Van dat niet snoepen. Hoewel…
@9am
Kitty Kilian says...
Wow, dus ik heb eindelijk lang genoeg gezeurd?
Wat een briljante titel voor dit blog!
Even een misverstand wegpoetsen. Bloggen hoeft dus helemaal niet altijd over jezelf te gaan. Liever niet. Liever over de ander.
Het blijft koppiewriting 😉
@1pm
Bibi says...
Geweldig… Korte verhalen… Love it!
Keep the good work going…
xB!